روزهای پایانی زندگی فاطمه (سلام‌الله‌علیها) است. در گوشه خانه نشسته و به موضوعی می‌اندیشد. اسماء می‌پرسد: بانوی من! به چه می‌اندیشید؟!
فاطمه (سلام‌الله‌علیها) از میان تمام نگرانی‌ها و غم‌هایی که زنی می‌تواند در روزهای آخر زندگی خود داشته باشد، این‌طور پاسخ می‌دهد: من زشت می‌دانم که جنازه زنان پس از مرگ بر روی تابوت سرباز گذاشته می‌شود و بر روی آن پارچه‌ای می‌افکنند که حجم بدن را برای بینندگان نمایش می‌دهد.
اسماء با غم فراوان جواب می‌دهد: در حبشه تابوت‌هایی دیدم که حجم بدن را می‌پوشاند.
برای اولین بار بعد از وفات پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) لبخند شادی بر لب‌های فاطمه (سلام‌الله‌علیها) نقش می‌بندد. رو به اسماء می‌فرماید: برای من چنین تابوتی درست کن تا مرا بپوشاند. خدا تو را از آتش دوزخ دور نماید!
پیام تصویر به خانواده معاصر
خانم‌ها!
ارزش زن با میزان حیا و عفت او رابطه مستقیم دارد. تا جایی که ارزشمندترین زن خلقت، از تمام مسائل بعد از وفات خود به پوشیدگی‌اش مقابل نامحرم، اشاره می‌کند و آن را دغدغه خود قرار می‌دهد.
حد حجاب، تنها در پوشیدن ظاهر بدن نیست، بلکه پوشش حجم بدن را نیز شامل می‌شود.
انسان‌ها!
نوآوری، وقتی بر اساس عقاید و دستورهای دین بنیان‌گذاری شده باشد، می‌تواند ایده‌بخش آیندگان و الگوی عمل دیگران، حتی مخالفان قرار گیرد.
سعی کنید نه‌تنها نوآور، بلکه معلم نوآوری باشید!
مهم، منطق نوآوری است که باید ایده‌بخش دیگران قرار گیرد. حتی اگر خود فرد، نیازی به اجرای آن نوآوری برای خود نداشته باشد. چنان چه می‌دانیم تشییع‌جنازه حضرت، شبانه و مخفیانه انجام شد و جز یاران صدیق او که جزء پاک‌ترین مردان خدا بودند، کسی توفیق شرکت در این مراسم را نیافت. اگر حضرت پیشنهاد چنین تابوتی برای خود دادند، بیش از آن‌که به خود بیندیشند درصدد بنیان‌گذاری فرهنگ حریم بخشی، حتی برای جنازه زن، بوده‌اند.
منبع: آلبوم خانواده، جواد اکبری دافساری و محبوبه زارع