شب است و مهمان‌ها رفته‌اند. عروس و داماد در خانه ساده خود، نخستین لحظات زندگی مشترک را آغاز کرده‌اند.
صدای گریه آرام فاطمه (سلام‌الله‌علیها)، داماد را به‌سوی او می‌کشاند. مضطربانه می‌پرسد: چه شده است؟! چه چیز شما را ناراحت کرده است؟
عروس وحی، درحالی‌که بر سجاده، روبه‌قبله نشسته، با صدایی لرزان جواب می‌دهد: امروز مرا از خانه پدرم به خانه تو آوردند. روزی دیگر مرا از خانه تو به خانه قبر می‌برند. به یاد تنهایی آن شب گریه می‌کنم.
علی (علیه‌السلام) نمی‌داند، چگونه این اندوه عارفانه را پاسخ دهد که ناگاه فاطمه (سلام‌الله‌علیها) او را از این ابهام نجات می‌دهد: بیا در این آغازین لحظه‌های زندگی به نماز بایستیم و خدا را عبادت کنیم.
لبخند علی (علیه‌السلام) در رضایت خدا و تبسم فرشتگان محو می‌شود.
پیام تصویر به خانواده معاصر
عروس‌ها! دامادها!
زیباترین شروع برای زندگی مشترک، آغاز با یاد خدا و یادآوری کوتاه بودن فرصت‌ها در دنیاست. نگاه معتقد به معاد، خوشبخت‌ترین زندگی را برای شما به ارمغان خواهد آورد.
شب عروسی هم می‌تواند عارفانه‌ترین شب زندگی زوجین باشد اگر نگاه، نگاه خدایی باشد.
یادتان باشد خدا هم می‌داند که این شب، شب تکرار نشدنی زندگی‌تان است.
عروس‌ها!
شما محوریت خانه و مدیریت عاطفی خانواده را در دست دارید. این شمایید که می‌توانید در مسیر زندگی همسرتان را همراهی کنید و پشتوانه حرکت او باشید.
دامادها!
به هدایت‌های همسرتان احترام بگذارید و او را همراهی کنید تا آرامش بر خانه‌تان حاکمیت داشته باشد.
منبع: آلبوم خانواده، جواد اکبری دافساری و محبوبه زارع