سلام بر فرشتگان

روایات رسیده از پیامبر و امامان برای مایی که دینمان را در هر زمینه‌ای راهگشای خود می‌دانیم، از چیزهایی که می‌تواند پای فرشتگان را به یک خانه باز کند هم گفته‌اند که در ادامه به تعدادی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

امیرالمؤمنین ^{(علیه‌السلام)} می‌فرماید: «خانه‌ای که در آن قرآن خوانده شود و خداوند متعال در آن یاد شود، برکتش بسیار می‌گردد و فرشتگان به آن خانه رفت‌وآمد می‌کنند و شیاطین از آن دور می‌شوند و برای آسمانیان، چنان می‌درخشد که ستارگان برای زمینیان می‌درخشند».^۱

همچنین امام صادق ^{(علیه‌السلام)} فرموده است: «هنگامی‌که انسان به نماز ایستاد، رحمت خدا از آسمان بر او نازل می‌شود و ملائکه اطرافش را احاطه می‌کنند و فرشته‌ای می‌گوید: اگر این نمازگزار ارزش نماز را می‌دانست هیچ‌گاه از نماز منصرف نمی‌شد».^۲

چه‌بسا خانهٔ انسان بیش از یک مسجد برای او حکم عبادتگاه را دارد. جایی که هر ساعت از شبانه‌روز که بخواهد، می‌تواند در آن به نماز باید به نماز بایستد، یک صفحه قرآن تلاوت کند یا دعایی از مفاتیح بخواند. همان‌طور که فرشتگان مسجد را عزیز می‌دارند، خانه‌ای هم به‌واسطه عمل صاحب‌خانه شبیه مسجد شود محل عبادت و یاد خدا باشد، برایشان عزیز خواهد بود. غرض روایات هم همین است که ذکر خدا را روشنی‌بخش خانه‌هایمان کنیم. می‌خواهد با قرآن و نماز باشد که درخشان‌ترین عبادات است یا ادعیه و اذکاری که زیر لب زمزمه می‌شود.

امام صادق ^{(علیه‌السلام)} فرمودند: «خانه‌ای که در آن غنا (آوازه‌خوانی و موسیقی و سایر مظاهر غنا) باشد، از مصیبت‌های دردناک و ناگهانی در امان نیست و دعا در آن مستجاب نیست و فرشتگان در آن منزل داخل نمی‌شوند».^۳

به همان اندازه که اشتغال به عبادت مهم است، دوری کردن از مظاهری که انسان را از خداوند فاصله می‌دهند هم اهمیت دارد. دوری از گناه و ابزار گناه، دوری از هرآن چیزی که به‌جای فرشتگان، پای شیاطین را به خانه باز می‌کند. حالا یک‌وقت غنا مظهر دوری می‌شود و یک‌وقت نامهربانی در خانواده، کلام نیکو نداشتن یا خلق خراب داشتن.

پیامبر خدا ^{(صلی‌الله‌علیه‌وآله)} می‌فرماید: «هرگاه یکی از شما وارد خانهٔ خود شد، سلام کند؛ زیرا سلام بر آن خانه برکت فرود می‌آورد و فرشتگان با آن انس می‌گیرند».^۴

وقتی وارد خانه می‌شویم با صدای بلند سلام کنیم؛ حتی اگر به طاهر هیچ‌کس در خانه نباشد؛ به این امید که شاید فرشته‌ای پاسخمان دهد، حتی اگر به گوش سر نشنویم.

پیامبر خدا ^{(صلی‌الله‌علیه‌وآله)} می‌فرماید: «فرشتگان، به هر خانه‌ای که مهمان به آن وارد نشود، وارد نمی‌شوند».^۵

در اسلام همیشه مهمان مظهر خیروبرکت دانسته شده است. یکی از این برکات هم روشن کردن مسیر خانه برای فرشتگان است؛ که اگر نباشند راه تاریک می‌شود و خانه از حضور فرشتگان محروم. قرار بر به مشقت انداختن خود نیست. هرکس می‌تواند به‌اندازه توان خود، فضایی آرام و پذیرایی‌ای خوب برای مهمانش تدارک ببیند.

در روایتی رسول اکرم ^{(صلی‌الله‌علیه‌وآله)} فرمود: «ما خاندانی هستیم که خداوند آنان را پاک و منزه قرار داده؛ ما از درخت نبوت آفریده شده‌ایم و جایگاه رسالت، محل رفت‌وآمد فرشتگان، خانهٔ رحمت و سرچشمهٔ علم و دانشیم».^۶

به عبارتی این خاندان باب رحمت و نزول فرشتگان‌اند. هرچه با آن‌ها بیشتر در ارتباط باشیم، فرشتگان را بیشتر به‌سوی خود جذب می‌کنیم. می‌توان هرسال یک روز را به مناسبت ولادت یا شهادت ایشان در خانه مراسم گرفت؛ مراسمی مختصر در حد یک نوشیدنی و کمی شیرینی ساده. می‌توان نامشان را در خانه به زبان آورد و از مناقبشان گفت، هرروز تعدادی صلوات فرستاد و هدیه کرد یا مثلاً صبح را با گوش دادن به صوت زیارت عاشورا آغاز کرد و یا هر کار دیگری که از محبت به اهل‌بیت ^{(علیهم‌السلام)} نشئت می‌گیرد در خانه انجام داد تا درودیوار خانه رنگ و بوی آن‌ها را بگیرد.

پی‌نوشت‌ها:

۱. الکافی، ج ۲، ص ۶۱۰.
۲. اصول کافی، ج ۳. ص ۲۶۵.
۳. دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۲۸۰.
۴. علل الشرایع، ج ۲، ص ۵۸۳.
۵. جامع الأخبار، ص ۳۷۸.
۶. در المنثور، ج ۵، ص ۱۹۹.

منبع: ماهنامه خانه خوبان