دلنوشته ها
  • 4572
  • 140 مرتبه
... و تو آمدی «ولادت امام حسین (علیه‌السلام)»

... و تو آمدی «ولادت امام حسین (علیه‌السلام)»

1399/02/31 10:42:14 ق.ظ

... و مادر، مادر معصوم تو دانست که انتظار به پایان رسیده و لحظه دیدار نزدیک است. دیدار کسی که نه ماه همراه او بود و لحظه‌لحظه با او سخن می‌گفت. دیدار کسی که تاریخ را با خون خویش دگرگون می‌کرد. دیدار کسی که در پی نامش هزاران حادثه و فلسفه سترگ نهفته بود.

تو آمدی و درختان، همه پیش پایت قیام کردند. ابرها از آسمان رفتند تا آفتاب، رخساره تو را ببیند و رسم روشنگری بیاموزد و آسمان در تو نظر کند و معنای بلندی را دریابد. تو آمدی که شمشیرداران ستم‌کار، پایان عمر خویش را نزدیک ببینند و خون در رگ‌های عاشقان آرزومند شهادت به خروش آید.

سلام ای فرزند مهربانی بتول و حیدر! ای میوه عشق تنها زوج معصوم آفرینش! ای حاصل پیوند دو دریای بیکران! ای اقیانوس تا ابد! بگذار رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، تو را در آغوش بگیرد و نامِ از آسمان آمده‌ات را در گوشَت زمزمه کند. بگذار محمد (صلی‌الله‌علیه‌وآله) اشک‌هایش را پنهان از همه، با گوشه قنداقه تو بزداید و در دل خویش، از مصیبت‌های آینده تو اندوهناک شود. بگذار امیر مؤمنان، لبخندِ شُکر بر لبانش بنشیند از اینکه آینده امامت از نسل سبز تو تداوم خواهد داشت.

لبخند بزن تا مادر به یاد نیاورد که قرار است شاهد چه ستم‌ها در زندگانی‌ات باشی. آنگونه بخند که تمام هستی به روی زهرا بخندد و نداند که پیامبر، روزهای سخت ِ نیامده را برای تو، در دل می‌گرید. چشم امید تمام رسولان ِ پیش‌ازاین، چشم امید علی و فاطمه به توست. به دست‌های منبری که اینک در گاهواره آرام گرفته‌اند فردا زمین و زمان را به لرزه درمی‌آورند. به چشم‌های کودکی که امروز بی‌دغدغه مادر و پدر را می‌نگرد و فردایی نه‌چندان دور بر زمین و آسمان ولایت می‌یابد.

اینک آسوده بخواب. امروز بی‌اضطراب باش، ای مرد فردای خون و شمشیر! که آینده، توفان ِمصائبش را چنان به‌سوی تو روانه خواهد کرد که یک‌عمر، فرصتِ آسوده را کم می‌آوری. آغوش مهر زهرا غنیمت است اینک. در آغوش عصمت او تا می‌توانی، قد بکش. تا می‌توانی، صبر و عظمت و استواری بیندوز. از این آغوش بی‌همتا تا می‌شود حقیقت را بیاموز که او آینده اسلام و راه سرخ شهادت خونینش را به تو می‌سپارد.

حسین! تمام تاریخ به تو تکیه دارد و به خون تو؛ خونی که قطره قطره‌اش سرنوشت انسان‌ها را تا ابد رقم خواهد زد و پیامی سرخ را به گوش تمام زمین و زمان خواهد رساند. چشم ِ تمام گذشتگان و آیندگان به توست؛ به مرد قهرمانی که با شمشیر خویش، با خون عزیزان و خون خویش، پرده از حقایق برمی‌افکند و هر چه باطل را محو می‌کند. به آنان که انتظار تو را کشیده‌اند، آنان که آرزوی اقتدا به قیام تو را دارند، بگو شمشیرهایشان را مهیا کنند. تو اینک متولد شده‌ای و قیام بی‌بدیل خون علیه شمشیر اینک تولد یافته است. از امروز کربلا چشم‌به‌راه می‌ماند برای روز موعود توای حسین! روزی که شبیه هیچ روزی نیست.

منبع: مجله اشارات