دلنوشته ها
  • 5679
  • 158 مرتبه
خدا در عالم ریاضی

خدا در عالم ریاضی

1399/02/31 09:57:42 ق.ظ

خدایا! شکر که تو را حدی برایت متصور نیست.

 سپاس تو را که بی‌نهایت مهربانی و بی‌شمار

 پاک خدایا! حمد و سپاس از آن توست که محیطی بر تمام

عالم و تو تکیه‌گاهی بر تمام موجودات.

خداوندا! بنده‌ای هستم سراپا تقصیر که وجودم بر محور حیات در محاصره

پیکان‌های شیاطین است.


خدایا! دستم را بگیر که من کسری از توأم و وجودم از آن

توست و همه مرا به نام تو می‌شناسند که من مشتقی از حد

بی‌انتهای توام.

پروردگارا! ببخشای مرا آن لحظه که من بر عمودی غیر از تو

 تکیه می‌کنم و همه ستون‌ها ناپایدارند وقتی تو نباشی.

بارالها! نمی‌خواهم فقط محیط زندگی‌ام از نام و یاد تو پر شود که

من طالب آنم که مساحت وجودم از تو پر شود.


معبودا! تو آن‌قدر گویایی که من از وصف تو ناتوانم بندبند وجودم از

شعاع نور توست که گرم و روشن می‌شود.


من می‌خواهم به تو برسم بدون آنکه لحظه‌ای بیم تقسیم و تردید داشته باشم.

الها! قلبم از فرآورده‌هایی انباشته‌شده که گاه تراکمی از

 نادرست‌هاست.


خدایا! من چون مثلثی هستم که می‌خواهم زاویه کارهایم قائم

به وتری باشد که نام تو بر تارک آن نقش بسته باشد.


خدایا! می‌خواهم از ۱۰۰ درصد زندگی تو آن را پرکنی

وقتی تقسیم می‌کنند تو باشی

وقتی جمع می‌شوم تو شوی

و آنگاه‌که مرا ضرب می‌کنند حاصل آن تو یعنی بی‌نهایت باشی

اما

مباد آن لحظه که منهای تو باشم.

خداوندا! آن روز را برسان که روح و جسم در تقارن هم و در

 موازی دستورات تو باشد.

بارالها! در روز معاد ترازوی اعمال مرا آن‌سان کن که کفه

خوبی‌هایش ولو به ذره‌ای سنگین‌تر از اعمال ناشایستم باشد.

پروردگارا! مرا کمک کن، قلبم و جانم آن‌قدر وسیع شود که

هکتار هکتار آن را بذر دوستی بکارم و مهربانی درو کنم.

خداوندا! تمام اعمال نیکم را به توان (n) برسان و آن‌ها را

هدیه می‌کنم به مساحت ۸+۶ تنی که گل وجودم از آن‌ها سرشته شده است.


بارالها! ۱۰۳*(۲*۶۲) صلوات بر ۳-۸ نور مقدسی که آدم به نام آن‌ها توبه نمود.

خدایا! مرا ببخشای و در دایره زندگی مرا حیران خودت کن!