همه شیعیان من با شفاعت او (فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها)) وارد بهشت خواهند شد. امام صادق (علیه‌السلام)
هر کس (حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها)) را در قم زیارت کند، چنان است که مرا زیارت کرده است. امام رضا (علیه‌السلام)
هر کس او را با شناخت زیارت کند، بهشت پاداش او خواهد بود. امام رضا (علیه‌السلام)
هر کس عمه‌ام (حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها)) را در قم زیارت کند، بهشت پاداش او است. امام جواد (علیه‌السلام)
خلاصه‌ای از زندگی حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها)
نام شریف آن بزرگوار فاطمه و مشهورترین لقب آن حضرت، «معصومه» است. پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسی‌بن‌جعفر (علیه‌السلام) و مادر مکرمه‌اش حضرت نجمه خاتون (سلام‌الله‌علیها) است. آن بانو مادر امام هشتم نیز هست. لذا حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) با حضرت رضا (علیه‌السلام) از یک مادر هستند.
ولادت آن حضرت در روز اول ذی‌القعده سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه منوره واقع شده است. دیری نپایید که در همان سنین کودکی مواجه با مصیبت شهادت پدر گرامی‌خود در حبس هارون در شهر بغداد شد. لذا ازآن‌پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (علیه‌السلام) قرار گرفت.
در سال ۲۰۰ هجری قمری در پی اصرار و تهدید مأمون عباسی سفر تبعید گونه حضرت رضا (علیه‌السلام) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون اینکه کسی از بستگان و اهل‌بیت خود را همراه ببرند راهی خراسان شدند.
یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده‌ای از برادران و برادرزادگان به‌طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلی مورد استقبال مردم واقع می‌شد. اینجا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامی‌شان را به مردم مؤمن و مسلمان می‌رساندند و مخالفت خود و اهل‌بیت (علیهم‌السلام) را با حکومت حیله‌گر بنی‌عباس اظهار می‌کرد. بدین‌جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده‌ای از مخالفان اهل‌بیت که از پشتیبانی مأموران حکومت برخوردار بودند، سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، درنتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتی بنا بر نقلی حضرت (سلام‌الله‌علیها) معصومه را نیز مسموم کردند.
به‌هرحال، یا بر اثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا بر اثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به‌طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمود. پرسید: از این شهر «ساوه» تا «قم» چند فرسنگ است؟ آنچه بود جواب دادند، فرمود: مرا به شهر قم ببرید، زیرا از پدرم شنیدم که می‌فرمود: شهر قم مرکز شیعیان ما است. بزرگان شهر قم وقتی از این خبر مسرت‌بخش مطلع شدند به استقبال آن حضرت شتافتند؛ و درحالی‌که «موسی‌بن‌خزرج» بزرگ خاندان «اشعری» زمام ناقه آن حضرت را به دوش می‌کشید و عده فراوانی از مردم پیاده و سواره گرداگرد کجاوه حضرت در حرکت بودند، حدوداً در روز ۲۳ ربیع‌الاول سال ۲۰۱ هجری قمری حضرت وارد شهر مقدس قم شدند. سپس در محلی که امروز «میدان میر» نامیده می‌شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسی‌بن‌خزرج» زانو زد و افتخار میزبانی حضرت نصیب او شد.
آن بزرگوار به مدت ۱۷ روز در این شهر زندگی کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود. محل عبادت آن حضرت در مدرسه ستیه به نام «بیت النور» هم‌اکنون محل زیارت ارادتمندان آن حضرت است.
سرانجام در روز دهم ربیع‌الثانی و «بنا بر قولی دوازدهم ربع الثانی» سال ۲۰۱ هجری پیش از آن‌که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند. مردم قم با تجلیل فراوان پیکر پاکش را به‌سوی محل فعلی که در آن روز بیرون شهر و به نام «باغ بابلان» معروف بود تشییع نمودند. همین‌که قبر مهیا شد در اینکه چه کسی بدن مطهر آن حضرت را داخل قبر قرار دهد دچار مشکل شدند که ناگاه دو تن سواره که نقاب به‌صورت داشتند از جانب قبله پیدا شدند و به‌سرعت نزدیک آمدند و پس از خواندن نماز یکی از آن دو وارد قبر شد و دیگری جسد پاک و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاک نهان سازد.
آن دو نفر پس از پایان مراسم بدون آن‌که با کسی سخن بگویند بر اسب‌های خود سوار و از محل دور شدند. بنا به گفته بعضی از علما به نظر می‌رسد که آن دو بزرگوار، دو حجت پروردگار: حضرت رضا (علیه‌السلام) و امام جواد (علیه‌السلام) باشند چراکه معمولاً مراسم دفن بزرگان دین با حضور اولیا الهی انجام شده است.
پس از دفن حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) موسی‌بن‌خزرج سایبانی از بوریا بر فراز قبر شریفش قرار داد تا اینکه حضرت زینب فرزند امام جواد (علیه‌السلام) به سال ۲۵۶ هجری قمری اولین گنبد را بر فراز قبر شریف عمه بزرگوارش بنا کرد و بدین‌سان تربت پاک آن بانوی بزرگوار اسلام قبله‌گاه قلوب ارادتمندان به اهل‌بیت (علیهم‌السلام)؛ و دارالشفای دل‌سوختگان عاشق ولایت و امامت شد.
منبع: سایت تبیان