خوشا به حال منتظران موعود که تا همیشه تاریخ، دل در گرو پیام جاودانه غدیر دارند که پیام‌آور امین خدا در آن روز عظیم، خطاب به جمیع مؤمنین فرمودند:
انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهل بیتی فانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض.
و خوشا به حالمان اگر دل‌های شکسته را تا ظهور چهاردهمین قرآن ناطق، به حبل‌المتین دوران غیبت پیوند زنیم و چشمان تشنه را از پرتو تابناک وحی الهی و باران «بشارت‌های آسمانی» روشنی‌بخشیم:
بشارت یازدهم:
و یقولون لولا انزل علیه آیة من ربه قل انما الغیب لله فانتظروا انی معکم من المنتظرین.
و [کافران] گویند چرا آیتی از پروردگارش بر او نازل نمی‌شود، پس بگو همانا غیب مخصوص خداوند است، پس منتظر باشید که من نیز از منتظران هستم.
سوره یونس، آیه 20
از امام صادق (علیه‌السلام) روایت است که فرمودند:
غیب، همان حجت قائم [غایب] می‌باشد.
البته غیب به خداوند و قیامت و غیر آن نیز تفسیر شده چنانکه در حدیثی دیگر از همان امام آمده است که مراد از غیب سه چیز است: 1. قیام حضرت قائم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف)، 2. رجعت، 3. قیامت، ولی کمال ایمان و مصداق بارز و رکن اساسی ایمان به غیب، اعتقاد به حجت قائم است، چون ایمان به خداوند و قیامت در مذاهب دیگر و حتی غیرمسلمان‌ها نیز هست.
بشارت دوازدهم:
قال لوان لی بکم قوة او آوی الی رکن شدید.
[لوط] گفت: ای‌کاش در برابر شما قدرتی داشتم یا تکیه‌گاه و پشتیبان محکمی در اختیارم بود.
سوره هود، آیه 80
امام صادق (علیه‌السلام) درباره آیه شریفه فرموده‌اند:
«مقصود [لوط] جز این نبود که نیروی قائم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) را تمنا کند و «رکن شدید» سیصد و سیزده تن یاران اویند که یک مرد از آن‌ها قوت چهل مرد را دارد و دلش از کوه آهنین محکم تر است ...»
بشارت سیزدهم:
و ذکرهم بایام الله.
و روزهای خداوند را به یاد آنان بیاور.
سوره ابراهیم، آیه 5
امام محمدباقر (علیه‌السلام) درباره آیه شریفه فرموده‌اند:
روزهای خداوند سه تاست: روزی که امام قائم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) قیام خواهد کرد و روز رجعت و روز قیامت.
بشارت چهاردهم:
و لقد اتیمناک سبعا من المثانی والقرآن العظیم.
[ای پیامبر] و ما هفت آیت مثانی و قرآن عظیم را بر تو فرستادیم.
سوره حجر، آیه 87
امام صادق (علیه‌السلام) درباره قول خداوند فرموده‌اند:
«ظاهر آن (سبع مثانی) سوره حمد است و باطن آن فرزند فرزند و هفتمین آن‌ها حضرت قائم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) است.»
همچنین از امام محمدباقر (علیه‌السلام) درباره آیه شریفه آمده است: «مائیم آن مثانی و قرآن عظیم فرزند فرزند است .»
و امام رضا (علیه‌السلام) فرموده‌اند: «به هیچ‌یک از پیغمبران جز حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) سبع مثانی داده نشده است و آنان هفت امامی هستند که فلک به اعتبار وجود ایشان در گردش است و قرآن عظیم حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌اله) می باشد .»
البته تعبیر به هفت امام ممکن است به اعتبار نام‌های ایشان باشد، بنابراین «مثانی» را می‌توان هم از باب «ثناء مدح» گرفت و هم از باب «تثنیه ثانی قرآن بودن» و کنایه از معصومین چهارده‌گانه دانست.
بشارت پانزدهم:
و قل جاء الحق و زهق الباطل ان الباطل کان زهوقا.
و بگو که حق آمد و باطل نابود شد که همانا باطل محو شدنی و سزاوار نابودی است.
سوره بنی‌اسرائیل، آیه 88
از امام محمدباقر (علیه‌السلام) روایت شده که درباره آیه شریفه فرموده‌اند: هرگاه قائم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) بپا خیزد دولت باطل از بین می‌رود و زایل می‌گردد.
بشارت شانزدهم:
و لقد عهدنا الی آدم من قبل فنسی ولم نجد له عزما.
و به‌راستی‌که ما از پیش به آدم سفارشی کردیم پس او فراموش کرد و برایش عزم و تصمیم پایداری نیافتیم.
سوره طه، آیه 115
شیخ مفید از امام محمدباقر (علیه‌السلام) آورده که آن حضرت فرمود: خداوند از پیغمبران پیمان گرفت و فرمود: آیا من پروردگارتان نیستم؟ گفتند: چرا و اینکه این محمد رسول من است و اینکه علی امیرالمؤمنین است و جانشینان پس از او والیان امر من و صاحبان علم من‌اند و اینکه مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) کسی است که به‌وسیله او برای دینم یاری می‌گیرم و دولتم را به او آشکار سازم و به او از دشمنانم انتقام گیرم ... گفتند: پروردگارا اقرار کردیم و شهادت دادیم ولی آدم (علیه‌السلام) نه انکار کرد و نه اقرار نمود، پس منصب اولوالعزمی برای آن پنج‌تن - از جهت مهدی (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) - ثابت شد و برای آدم عزمی بر اقرار به آن نبود و این همان معنی قول خداوند تعالی است.
بشارت هفدهم:
فستعلمون من اصحاب الصراط السوی و من اهتدی.
پس به‌زودی خواهید دانست که [ما و شما] کدام‌یک اهل راه مستقیم هستیم و چه کسی هدایت شده است.
سوره طه، آیه 135
حضرت امام موسی کاظم (علیه‌السلام) از پدر بزرگوارشان امام صادق (علیه‌السلام) نقل کرده‌اند که درباره آیه شریفه فرموده‌اند:
صراط [سوی] (را میانه) همان حضرت قائم (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) و هدایت‌شده هر آن‌کسی است که به طاعت او و ولایت ما هدایت شود.
منبع: مجله موعود جوان