1- گشوده شدن درهای بهشتی برای متقیان:
هنگامی‌که پرهیزکاران در برابر درهای بهشتی قرار می‌گیرند ناگهان درها باز می‌شوند و بهشت برای ورود پرهیزکاران آماده می‌گردد.
2- غرفه‌های بهشت:
در قرآن کریم روشن نشده است که ساختمان‌های بهشتی چندطبقه است لکن همین اندازه به این اشاره شده است که غرفه‌ها بالای غرفه‌ها قرار گرفته و با زیبایی خاصی تعبیه شده است.
3- مقام امن:
بهشت جایگاهی است که ازهرجهت امن است نه کسی مزاحم می‌شود نه خراب می‌شود و هیچ‌گونه گرفتاری و هم و غمی در آن وجود ندارد.
4- در نزد پروردگار:
بدیهی است که بسیاری از نعمت‌های بهشتی در اینجا برای ما قابل‌درک نیست از آن جمله در نزد پروردگار بودن که از فکر و تصور ما بیرون است ولی چون قرآن گفته است ما آن را می‌پذیریم و امیدواریم که انشاء الله آن روز را دریابیم.
5- رفتن دسته‌جمعی به‌سوی بهشت:
پرهیزکاران، گروهی و دسته‌جمعی به سمت بهشت حرکت می‌کنند، لابد همچنان که در دنیا مؤدب بودند و احترام یکدیگر را داشتند در آنجا نیز به همدیگر احترام می‌گذارند و در داخل شدن به بهشت به یکدیگر تعرف می‌کنند. شاید هم برنامه احترامات آن عالم با این عالم فرق داشته باشد و با یک طرز خاصی وارد بهشت شوند، خدا بهتر می‌داند!
6- فراوانی نعمت:
نعمت‌های بهشتی نه کم و کسری دارند و نه تمام می‌شوند بلکه پرهیزکاران در بهشت از هرگونه نعمتی به هراندازه که بخواهند به هر نحو مصرف کنند کم نمی‌شود همیشه همه‌چیز به حد کافی و لازم وجود دارد.
7- تکیه‌بر تخت‌های بهشتی:
در بهشت تخت‌ها ردیف هم و روبرو چیده شده‌اند، پرهیزکاران بالای تخت‌های روبروی هم چیده شده می‌نشینند و مشغول گفتگو و تفریح می‌شوند.
8- همسران بهشتی:
برای پرهیزکاران همسرانی است کوته چشم یعنی چشم به غیر شوهر خود ندارند، زنان پاکیزه که از تمام آلودگی‌های روحی و جسمی به دورند و خداوند آنان را به عقد، پرهیزکاران درمی‌آورد.