برخی مفسران و بعضی از عالمان نکته‌سنج، سورهٔ یوسف را به دلیل برخی از آیات و هم‌چنین شباهت‌های بسیار داستان حضرت یوسف با زندگانی امام عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، سورهٔ مهدوی نامیده‌اند. برخی از این شباهت‌ها عبارت‌اند از:
1. حضرت یوسف غیبتی طولانی داشت تا آنجا که وقتی برادرانش او را دیدند، آن حضرت را نشناختند، امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) نیز غیبتی طولانی دارند.
2. حضرت یعقوب، وصال حضرت یوسف را انتظار می‌کشید و به فرزندانش می‌فرمود: از رحمت خدا ناامید و مأیوس نباشید (یوسف، 87)، شیعیان نیز در انتظار فرارسیدن روز ظهور به رحمت خدا امیدوارند.
3. حضرت یوسف ازنظر زیبایی ظاهری در اوج بود، امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه) نیز افزون بر جمال سیرت، صورتی زیبا به‌سان آفتاب دارند.
5. زنان مصری با دیدن جمال یوسف، دست خود را بریدند، اما شیعیان امام زمان (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه)، جمال آفتاب را ندیده، دل به او سپرده و از دنیا بریده‌اند.
6. برادران یوسف، او را دیدند و با او گفت‌وگو کردند، ولی آن حضرت را نشناختند، شیعیان نیز گاه با آن حضرت گفت‌وگو می‌کنند و ایشان را زیارت می‌نمایند، ولی آن حضرت را نمی‌شناسند.
7. حضرت یعقوب در انتظار دیدن یوسف، غمگنانه می‌سوخت و چشمی گریان از اندوه داشت (یوسف،84)، شیعیان نیز در انتظار رؤیت خورشید جمال مولایشان، جانی پرگداز و چشمی همیشه بارانی دارند.
و این‌که عاشقان مهدوی، این آیه از سورهٔ یوسف را با مولایشان واگویه می‌کنند:
«یا ایها العزیز مسّنا و اهلنا الضرّ و جئنا ببضاعه مزجاه فاوف لنا الکیل و تصدق علینا ان الله یجزی المتصدّقین» (یوسف، 88).
منبع: ماهنامه خانه خوبان