چند روز پس از زندگی مشترک، پدر به خانه دخترش سرزده است. داماد از او به گرمی استقبال می‌کند. در محیطی که حتی قبل از ازدواج، پدر جویای حال دختر نیست، این پدر با منطقی نوآورانه رو به داماد می‌فرماید: اگر ممکن است می‌خواهم با دخترم تنها باشم. علی (علیه‌السلام)، با لبخند اتاق را ترک می‌کند.
پدر احوال زندگی دختر را می‌پرسد. دختر رضایت خود را از همسرش بیان می‌کند؛ اما در عمق نگاهش غمی نهفته است و پدر را بر آن می‌دارد که بپرسد: چه مشکلی داری؟ چه چیزی تو را غمگین کرده است؟
دختر که مدت‌ها منتظر فرصتی برای درد دل با پدر بوده، پاسخ می‌دهد: برخی زنان قریش به من طعنه می‌زنند و می‌گویند: پدرت تو را به مرد فقیری شوهر داده است!
دختر بغض می‌کند و پدر با مهربانی جواب می‌دهد: نه پدر تو فقیر است و نه شوهرت! خزینه‌های زمین را بر ما عرضه کردند و ما نعمت‌های آخرت را بر مال دنیا ترجیح دادیم. دخترم! مطمئن باش اگر مال دنیا در نظر خداوند ارزش داشت، هرگز خدا آن را بهره کافران قرار نمی‌داد!
دختر نفس عمیقی می‌کشد. گویی از بار سنگینی رها شده باشد.
پیام تصویر به خانواده معاصر
عروس‌ها! دامادها!
فضا و ارتباط خود را طوری با خانواده همسر حفظ کنید که دیدارها همیشگی و صمیمانه باشد.
آن‌چنان با همسرتان یگانه و صمیمی باشید که بتواند آزادانه و حتی با اطلاع شما با محرم رازش تنها باشد. توقع نداشته باشید به‌محض ازدواج با شما، کسی جز شما را محرم خود نداند. کسی که به خاطر شما از خانواده پدری‌اش بگذرد، توان گذشتن از شما را هم خواهد داشت!
پدرها! مادرها!
محیط خصوصی خود را با فرزندانتان تا همیشه حفظ کنید. هرگز با او از در دخالت یا نظرات غیراخلاقی وارد نشوید، زیرا اگر راهنمایی شما خالصانه و منطقی نباشد، دیر یا زود جایگاه سنگ صبوری خود را از دست می‌دهید.
عروس‌ها!
برای خودتان زندگی کنید نه برای حرف مردم! مردم می‌گویند و می‌گذرند. حرفشان هیچ اثری بر ثانیه‌های خوشی که می‌توانید با همسر و خانواده‌تان داشته باشید، ندارد. البته اگر خودتان این‌طور بخواهید. این شمایید که می‌توانید اثر حرف مردم را بر همسرتان هم خنثی کند. یادتان باشد یکی از کلیدهای خوشبختی همین است.
منبع: آلبوم خانواده، جواد اکبری دافساری و محبوبه زارع