خوشا به حال منتظران موعود که تا همیشه تاریخ، دل در گرو پیام جاودانه غدیر دارند که پیامآور امین خدا در آن روز عظیم، خطاب به جمیع مؤمنین فرمودند:
انی تارک فیکم الثقلین کتاب الله و عترتی اهلبیتی فانهما لن یفترقا حتی یردا علی الحوض.
و خوشا به حالمان اگر دلهای شکسته را تا ظهور چهاردهمین قرآن ناطق، به حبلالمتین دوران غیبت پیوندزنیم و چشمان تشنه را از پرتو تابناک وحی الهی و باران «بشارتهای آسمانی» روشنیبخشیم:
بشارت هفتم:
و ان من اهل الکتاب الا لیؤمنن به قبل موته و یوم القیامة یکون علیهم شهیدا.
و هیچکس از اهل کتاب نیست جز آنکه پیش از مرگ به او [حضرت عیسی (علیهالسلام)] ایمان خواهد آورد و روز قیامت، او بر آنان گواه خواهد بود.
سوره نساء، آیه 159
در حدیثی از امام محمدباقر (علیهالسلام) در تفسیر آیه شریفه آمده است:
همانا عیسی (علیهالسلام) پیش از قیامت به دنیا فرود میآید، پس از اهل آیین یهود و غیر آن [مسیحی] هیچکس باقی نماند مگر آنکه پیش از مردنش به حضرت عیسی (علیهالسلام) ایمان آورد و پشت سر حضرت مهدی (علیهالسلام) نماز بگزارد.
بشارت هشتم:
... یوم یاتی بعض آیات ربک لا ینفع نفساً ایمانها لم تکن آمنت من قبل او کسبت فی ایمانها خیرا قل انت ظروا انا منتظرون.
... روزی که بعضی از آیات پروردگارت فرارسد هیچکس را ایمان، نفع نبخشد درصورتیکه از پیش ایمان نیاورده و یا در ایمان خود کسب خیر و سعادت نکرده باشد، بگو شما منتظر [نتیجه کارهای ناپسند خود] باشید، ما نیز منتظر [نتیجه اعمال نیک خویش] هستیم.
سوره انعام، آیه 158
امام صادق (علیهالسلام) درباره آیه شریفه فرمودهاند:
«آیات» همان امامان هستند و آیهای که مورد انتظار است قائم (علیهالسلام) میباشد، پس در آن روز کسانی را که پیش از قیام به او ایمان نداشتهاند، ایمان سودی نبخشد، هرچند به امامان دیگر از پدران او ایمان داشته باشد.
بشارت نهم:
و من قوم موسی امة یهدون بالحق و به یعدلون.
و جماعتی از قوم موسی به [دین] حق هدایت میکنند و به آن بازمیگردند.
سوره اعراف، آیه 159
امام صادق (علیهالسلام) فرمودند:
برای [یاری] حضرت قائم (علیهالسلام) از پشت کعبه بیستوهفت مرد بیرون میآیند که از آنها پانزده تن از قوم موسی هستند که به حق هدایت میکرده و به آن بازمیگردند و هفت نفر از اصحاب کهف و یوشع بن نون وصی موسی و سلمان فارسی ابودجانه انصاری و مقداد (در روایتی دیگر مؤمن آل فرعون) و مالک اشتر.
بشارت دهم:
ان عدة الشهور عندالله اثنا عشر شهرا فی کتاب الله یوم خلق السموات والارض منها اربعة حرم ذلک الدین القیم فلا تظلموا فیهن انفسکم.
همانا شماره ماهها نزد خداوند در کتاب خدا دوازده ماه است از آن روز که آسمانها و زمین را آفرید، چهار ماه از آنها حرام است، این است دین استوار، پس در [مورد] آنها بر خودتان ستم مکنید.
سوره توبه، آیه 36
از حضرت امام باقر (علیهالسلام) نقل است که در تأویل قول خداوند فرمودهاند:
... شناختن ماهها (محرم، صفر، ربیع و ... و اینکه ماههای حرام رجب و ذوالقعده و ذوالحجه و محرم میباشند) دین استوار نیست، زیرا که یهود و نصاری (مسیحی) و سایر ملل و همه مردم از موافقین و مخالفین این ماهها را میشناسند و آنها را به اسم میشمارند ... [بلکه] منظور از سال جدم رسول خدا (صلیاللهعلیهواله) است و ماهها همان دوازده امام و حجتهای خداوند بر خلق و امنای او بر وحی و علمش میباشند و حرام از آنان امیرالمؤمنین (علیهالسلام) است که خدای تعالی برایش اسمی از نام بلند خویش (علی) مشتق فرمود، همچنان که برای رسول خود، اسمی از نام پسندیده خود (محمود) برگزید و سه تن از فرزندانش که نامشان علی است: علی بن الحسین، علی بن موسی و علی بن محمد; پس برای این اسم که از اسم خداوند مشتق شده، حرمتی به سبب او انجام گرفته است و درود خداوند بر محمد و آل گرامی او باد که به او حرمت یافتهاند ... بنابراین اقرار به ایشان همان دین استوار است، یعنی به همه آنها معتقد باشید که هدایت شوید.
× تلخیص از کتاب «سیمای حضرت مهدی (علیهالسلام) در قرآن»، علامه سید هاشم حسینی بحرانی، ترجمه سید مهدی حائری قزوینی.
منبع: مجله موعود جوان