وقتی برای خانواده

آیت‌الله حائری شیرازی

بعضی‌ها چندین ساعت از وقتشان را به خانواده اختصاص می‌دهند اما خانواده کسل می‌شود. از زیادی وقت می‌گوید که این چیزی نیست. به‌اندازه‌ای وقت بدهند که خانواده بگوید کمم است نگوید زیادم است. خودشان را لقمه سر سیری نکنند. این‌قدر حرف نزنند که خانواده از زیاد حرف زدنشان متأذی بشود و بگوید شوهر من پرحرف است. نه این‌که گفته شده برای خانواده وقت بگذارند، گاهی بعضی‌ها ده دقیقه وقت می‌گذارند ده دقیقه جوهردار. بامحبت و باادب می‌نشینند، دوستانه، دو تا مطلب شیرین، احوال‌پرسی خوب، یک لبخند خوب، یک گرم گرفتن خوب، این گاهی از یک ماه دیگران هم ارزشش بیش‌تر است. ببینید هر چه که این آبی که من توی این ظرف می‌ریزیم سطحش بیش‌تر باشد عمقش کمتر می‌شود، هرچه سطحش کمتر باشد عمقش بیش‌تر می‌شود.

وقتی‌که می‌گذارند باید پر روح، پر حیات و پر از زندگی باشد. کسانی که زیاد می‌خندند خنده‌شان روح ندارد. کسانی که زیاد شوخی می‌کنند شوخی‌هایشان بی‌مزه می‌شود، اما کسانی که شوخی نمی‌کنند وقتی شوخی می‌کنند تا عمق وجود انسان را مسرور می‌کنند. مهم کیفیت این وقت گذاشتن است نه کمیت آن.

منبع: ماهنامه خانه خوبان