منظور از خانواده فاقد عیب و نقص نمی‌باشد، بلکه ممکن است اعضای آن دارای مشکلات و موانعی هم باشند لیکن در شیوه مقابله با آن‌ها روش منطقی اتخاذ می‌کنند، در این خانواده موقعیت و جایگاه هر یک از اعضا دارای ویژگی‌هایی بدین شرح است:
1- بینش تکاپوی
یعنی بینشی که فرد را برمی‌انگیزد تا روابط زندگی را پدیده‌ای بسته و جبری و گریزناپذیر نپندارند، اعضای خانواده همدیگر را ارزشمند می‌دانند، به کرامت انسانی همدیگر احترام می‌گذراند، عرصه زندگی را به نوآوری می‌گشایند.
2- تبادل عاطفی در برابر انجماد عاطفی
این خانواده عواطف خود را با شیوه‌های قلبی، کلامی و عملی تبادل می‌کنند، به قلب اجازه ورود احساسات منفی را نمی‌دهند. به‌وسیله زبان ابراز محبت می‌کنند و از بذل عواطف خالصانه دریغ ندارند. زن و شوهر روحیه همسر خود را می‌شناسند و محبت قلبی و کلامی را در عمل پیاده می‌کنند.
3- مثبت‌گرایی
از مهم‌ترین ویژگی‌های خانواده متعادل، مثبت‌گرایی است. در این خانواده زوجین، بیشتر زیبایی‌هایی همدیگر را می‌بینند. حتی‌المقدور از جنبه‌های منفی اغماض می‌کنند، از هنر خوب دیدن برخوردارند، جنبه‌های خوب شخصیت همسر خود را تحسین و تأیید می‌کنند، جنبه‌های روحی مشترک اعضا را شناسایی کرده و به تقویت آن‌ها می‌پردازند.
4- تفاهم بجای تخاصم
برای رسیدن به تفاهم به حقوق متقابل می‌اندیشند، حضور دیگران و در خلوت و تنهایی حریم یکدیگر را رعایت می‌کنند، به سخنان هم باعلاقه گوش می‌دهند، از مقایسه همسر خود با دیگران بشدت پرهیز می‌کنند، صداقت و راستی را همواره در وجود خود تقویت می‌کنند.
5- همگرایی بجای واگرایی
در چنین خانواده‌ای اعضا باهم هماهنگی دارند، تشخیص مصلحت زندگی جمعی را به منفعت شخصی خود ترجیح می‌دهند.
6- مثل دو بال یک پرنده مکمل یکدیگر هستند
رشد و ترقی یک‌جانبه در این خانواده موردنظر نبوده و از هر فرصتی برای رشد همدیگر و بهره‌برداری از زندگی مشترک استفاده می‌کنند.
7- به‌جای مفارقت به مشارکت می‌اندیشند
دست همت بالا زده با همیاری و قبول مسئولیت در زندگی، بهترین جلوه مشارکت را به نمایش می‌گذارند.
8- به حق‌سالاری به‌جای مردم‌سالاری و زن‌سالاری معتقد هستند
9- روابط در چنین خانواده‌ای بر اساس حق و حقیقت تنظیم می‌شود
10. شادکامی را در برابر تلخ‌کامی قبول دارند
مهم‌ترین عامل تعادل در خانواده متعادل مسرت و خوش‌رویی است. گشاده‌رویی و خوش‌اخلاقی از ویژگی‌های مردم ممتاز است. اعضاء این خانواده به‌ظاهر شاد و بانشاط می‌اندیشند.
11- به بزرگ‌منشی در مقابل کودک اندیشی می‌اندیشند
برای این منظور، بزرگواری و گذشت، عیب‌پوشی و پرهیز از اشاعه بدی‌ها، تقویت آرامش، فرصت بخشی برای اصلاح اشتباهات و رازداری و احترام به شخصیت همدیگر را همواره موردتوجه قرار می‌دهند.
منبع: خانواده خوشبخت، فرزند موفق، خسرو امیر حسینی، تهران، عارف کامل، 1382، صص 12 و 14