فاطمه (سلام‌الله‌علیها) در بستر بیماری است. زنان همسایه به عیادت او آمده‌اند.
اسماء شرمگینانه رو به بانویش می‌گوید: آیا اجازه ملاقات می‌دهید؟
حضرت با بزرگواری سری تکان می‌دهد و آنان را به داخل اتاق خود می‌خواند. یکی از زنان به نمایندگی از همه با تأسف می‌پرسد: ای دختر رسول خدا! با این شدت ضعف و بیماری، شب را چگونه به صبح رسانده‌اید؟
یک احوالپرسی معمولی است؛ اما حضرت (سلام‌الله‌علیها) با نهایت اندیشه و بداعت فکر چنین می‌فرماید: شب را در حالی صبح می‌کنم که از دنیایتان بیزارم و از مردانتان ناراحت! مردهایتان را آزمودم و از آنان متنفر شدم!
پایداری‌شان را محک زدم. بی دین و بی وفا از بوته آزمایش درآمدند. به خدا سوگند اگر مردانتان نمی‌گذاشتند زمام اموری که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) بر علی (علیه‌السلام) شتر را سالم به مقصد می‌رساند. منتظر باشید تا این مرض فساد در پیکر اجتماع اسلام منتشر شود! بشارتتان می‌دهم به شمشیرهای آخته و...
زنان با ناله و اندوه به خانه‌های خود باز می‌گردند و سخنان حضرت (علیه‌السلام) را به مردان منتقل می‌کنند. مردان پریشان و سردرگم برای عذرخواهی می‌آیند؛ اما بهانه می‌آورند و حضرت (علیه‌السلام) آنان را طرد می‌کند، زیرا حجت را بر آنان تمام کرده است.
پیام تصویر به خانواده معاصر
خانم‌ها!
شما می‌توانید در تبلیغ حقایق و روشنگری، بر تفکر همسر و خانواده‌تان بالاترین تأثیر را داشته باشید. قدرت جاذبه کلامی و بیان مؤثر شما موهبتی است که خدا آن را برای نشر راستی‌ها و بیداری‌ها در خانواده به شما عطا نموده است. از این موهبت در مسیر رشد و تکامل اعضای خانواده بهترین استفاه را ببرید.
یادتان باشد می‌توانید در هر فرصتی توشه‌ای برای هدایت خانواده به سمت روشنی‌ها بردارید.
آقایان!
دل را چنان صیقل دهید که بتوانید حقایق را به صراحت دریابید. مقاومت در برابر حقایق یا ریشه در تکبر انسان دارد و یا گواه زنگار روحی و فکری است.
بکوشید اندیشه خود را از این زنگارها در امان بدارید!
انسان‌ها!
از هر فرصتی می‌توان در مسیر امر به معروف و بیداری انسان‌ها بهره جست.
حتی در بستر بیماری!
علامت بزرگواری این است که حتی نسبت به کسانی که در حق ما بدی کرده‌اند، مهربان و دلسوز باشیم و مطابق با فضایی که با ما ایجاد کرده‌اند آنان را به بیداری بخوانیم. البته لازمه‌اش این است که ابتدا خود را مهمان سفره تکامل کرده باشیم! آنگاه می‌توانیم به میزبانی دیگران بیندیشیم.
منبع: آلبوم خانواده، جواد اکبری دافساری و محبوبه زارع