حجت‌الاسلام استاد علی‌اکبر مظاهری
پرسش
دختری نجیب و باحیا پرسیده‌اند:
دختری هجده‌ساله و آماده ازدواج هستم؛ اما خجالت می‌کشم این موضوع را به پدر و مادرم بگویم. ازنظر روحی به‌شدت به‌هم‌ریخته‌ام. امیدم بعد از خداوند، به شماست که راهنمایی‌ام کنید.
پاسخ ما
تحلیل مسئله:
۱. غریزه جنسی، موهبتی است که خداوند از سر حکمت در سرشت آدمیان نهاده است. میل همسر خواهی نیز، لطف خداوند است که در آفرینش انسان لحاظ شده. وجود این غریزه و میل، سبب تکامل بشر و بقای ذات اوست. این گوهر ارزشمند، سبب شادابی و شیرینی زندگی می‌شود.
مدیریت ساخت این موهبت، مدیریتی ظریف و لطیف است. شیوه این مدیریت را باید از آفریننده آن فراگرفت. او که آفریده، شیوه مدیریتش را هم نمایانده است.
۲. تأخیر در ازدواج به هر دلیل و بهانه، ناروا و زیان‌بار است.
۳. پدر و مادر و بزرگ‌ترهای خانواده، دوران نوجوانی و جوانی خود را به‌عمد از یاد نبرند. باید به حال جوانانمان رحم کنیم.
اما پاسخمان به اصل پرسش:
۱. آفرینتان می‌گوییم که خواهان این هستید که با ازدواج «بهنگام» پاک بمانید.
۲. اکنون‌که خجالت می‌کشید نیازتان را مستقیم به پدر و مادرتان بگویید، با واسطه به ایشان بگویید. موضوع را با یک «انسان صالح» مطرح کنید تا او به پدر و مادرتان بگوید. این انسان صالح می‌تواند مادربزرگ، خاله، عمه، دایی، عمو، دبیر، استاد، روحانی محل یا
مشاوری دانا باشد.
۳. کتابی داریم به نام «دختران و انتخاب همسر» که موضوع آن دقیقاً همین مسئله‌ای است که شما مطرح کرده‌اید. این کتاب را به‌دقت بخوانید و به راهکارهایش عمل کنید.
۴. مبادا خواستگارانتان را بی‌دلیل و بدون بررسی رد کنید. مواظب باشید دیگران نیز چنین نکنند.
۵. چه خوب است که با مشاوری دانا و توانا در ارتباط باشید. کمکی بزرگ است. خدای پاکی‌ها یاورتان باشد.