# رعایت حجاب فقط محدود به استفاده از چادر نیست. در تمامی اقشار خوب و بد هست.
# حجاب که چادر مصداق برتر آن است، از عفاف و حیای درونی افراد که برخی به آن حجاب درونی می گویند، سرچشمه می گیرد. چادر، نماد ظاهری عفاف و حیای درونی است. لذا افرادی که با داشتن چادر، دچار رفتارهای غیرعفیفانه می شوند یا مرتکب گناه می گردند، نمی توانند الگو باشند.
# اسلام ملاک است نه او که مدعی مسلمانی است.
# خداوند در ازای بدی های فرد باحجاب او را مؤاخذه می کند و در ازای حجاب به او پاداش خواهد داد و اگر فرد بی حجاب، با ایمان و درستکار باشد در ازای عمل خویش پاداش گرفته و در ازای بی حجابی اش مؤاخذه خواهد شد.
# بد بودن بعضی اعمال افراد چادری به حجاب آنها ربطی ندارد.
# بی ارزش و پست و حقیر نشان دادن حجاب و چادر از ره آوردهای کشف حجاب رضاخانی است؛ فشار و زور برای چادر سر کردن زنان روسپی، وسیله ای بود برای این که نشان دهند که حفظ عفت و پاکی، مربوط به نوع و طرز پوشش نیست و زن های آنچنانی برای پوشاندن بدکارگی و قبح عمل خود به آن پناه برده در نتیجه چادر به پوششی پست و شرم آور تبدیل شود.
منبع: با چراغ عقل (مجموعه کتاب های آموزشی طلایه داران عفاف- دفتر هفتم)، نعیمه اسلام لو، محمدحسن زمان وزیری