مَنِشی نیکو
ازدواج، سنتی است آسمانی، الهی و ارزشمند که مایه آرامش و اطمینان فرد، تحکیم بنیان خانواده و ثبات و پایداری و امنیت اجتماع میگردد. اسلام بر این منش نیکو و این نهاد اجتماعی کوچک، امّا پراهمیت چندان تأکید فرموده که گاه آن را تا حد وجوب رسانده است. شیوهها و حدودی که در این دین مقدس برای امر مهم و حساس ازدواج بهتفصیل بیان شده، راهی است بهسوی استحکام آن و چارچوبی برای رسیدن آن به فرجامی نیک و سعادتمندانه است؛ بنابراین، زندگی موفق، در پناه ازدواجی موفق و ازدواج موفق، درگرو عمل به دستورات روشنگرانه دین مبین اسلام است.
پیوندی آسمانی
امروز فاطمهای که حبیبه خدا، عصاره خوبیها و نگین تحیر برانگیز خلقت است، با مردی آسمانی و الهی، مردی از تبار نور، مردی از دیار بهشت، علی مرتضی، وصی رسول خدا پیوند ازدواج میبندد. عرشیان هلهله گویان، عالم را نورافشان میکنند. سلام و درود از آسمان میبارد و طبقطبق تحفه از عرش فرومیبارد. مبارک باد این جشن آسمانی بر همه آسمانیان.
پیوند نور با نور
بهراستی در کجای عالَم خلقت، از ازل تا ابد همتایی پیدا میشد برای فاطمه (سلاماللهعلیها) اگر علی (علیهالسلام) نبود و کدام گل سرسبد آفرینش میتوانست همسری علی (علیهالسلام) را بپذیرد، اگر فاطمه (سلاماللهعلیها) نبود. اینک دو درّ یگانه، دو خورشید بیهمتا و دوشاخه گل از بوستان عصمت و طهارت پیوند ازدواج میبندند و آفرینش، در نابترین لحظه حضورش، پیوند دو نور را جشن میگیرد. عقد ازدواج این دو وجود آسمانی در عرش و در حضور ملائک بر پا شده است و اینک در زمین، حبیب خدا، رسول اکرم (صلیاللهعلیهوآله) خطبه این عقد را جاری میکند. آنگونه آسمانی و الهی که چشمان ملائک هم از جلال و شکوه آن به اشک مینشیند.
همتاییِ بیهمتا
وقتی علی مرتضی (علیهالسلام) با همه سادگی، با همه فروتنی و با همه جلال و جبروت ایمانیاش به خواستگاری فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) آمد و وقتی پیامبر به سنتی نیک و الهی و انسانی، از دخترش پاسخ خواست، پاسخْ سکوت بود و سکوت؛ و چه پاسخی از سکوتی محض رساتر بود. فاطمه (سلاماللهعلیها) برترین بانوی زمان خود و همه اعصار بود و این را همه میدانستند. او نهفقط دختر رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) بود که پاکی، عصمت، الهی بودن و مقام بلندش نزد خدا بر هیچکس پوشیده نبود و کسان بسیار بودند که آرزوی همسری او را داشتند. امّا روشن بود که او همتای آنان نبود و اینک کسی به طلب این همسری آمده که خود آینه خوبیها و پاکیها و الهی بودنهاست و زیبایی این پیوند و اوج این همتایی و همسری را، با چه زبانی جز سکوت میتوان توصیف کرد؟
حیا در ازدواج
چشمانِ به زمین دوخته، قامت فروتن و سربهزیر افکنده و صدایِ آرام مولا، حکایت از شرم و حیای بسیار دارد و این حیامندی، در تمام لحظات برپایی اتصال آسمانی او با همسرش و ازدواج مبارک او در چشمان مولا علی (علیهالسلام) و فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) به چشم میخورد. این شرم زیبا و دلربا، تصویری است از ایمانی شگرف در وجود آن دو معصوم؛ که پیامبر اسلام (صلیاللهعلیهوآله) فرمود: «حیا، تمام دین است» و این حیای آسمانی، تأییدی است بر ایمان و پاکی آنکس که به همسری برگزیده میشود.
همترازی در ازدواج
همپایگی و همترازی زن و مرد در ازدواج، ملاکی است که غالباً موردتوجه قرار میگیرد، ولی چه بسیار ازدواجها که باوجوداین همپایگیها، ازهمگسیخته میشود و راز این اتفاق، در نوع این همپایگی است. در همسری مولا علی (علیهالسلام) و بانوی دو عالم فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) سخن از همشأن بودن در مقام الهی آنان بود. هرچند دانایی، دارایی، زیبایی و بسیاری از موارد دیگر نیز میتواند در این امر مؤثر باشد، ولی آنچه اصل و مایه استحکام این پیوند است، ایمان و رتبه معنوی و کمال روحی فرد است.
ساده امّا باشکوه
در مراسمی بیریا و ساده، پس از یک خواستگاری بیپیرایه و بهدوراز تشریفات و سختگیریها، با تعیین مهریهای برابر دارایی داماد و آنهم بسیار اندک و تهیه جهیزیهای به همان اندازه ساده و بیپیرایه، آسمانیترین و نورانیترین پیوند عالم خلقت جان گرفت. مراسم عروسی در نهایت سادگی برگزار شد، ولی بااینحال، تمام مردم شهر مدینه به ولیمه فراخوانده شدند. آنها، شادی کنان و دعاگویان، بهدوراز هر آنچه ذرهای نارضایتی خداوند را در پی داشته باشد، در مراسم حاضر شدند؛ مراسمی پاک، بزرگ، شکوهمند و موردپسند خالق این پیوند مبارک که گویی از آسمان نیز سلام و تبریک بر آن میبارید.
جریانی پُربار
ازدواج، برخورد دو جریان به یکدیگر و تشکیل جریانی پربارتر، روانتر و ثمربخشتر است. در ازدواج مولای متقیان علی (علیهالسلام) و بانوی عالمیان فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها)، هدفْ تنها کمال انسانی بود و رضایت خداوندی و نمایش اوج بندگی معبود. تا زمانی که پیوند دو زوج بر پایه اینگونه تفاهم معنوی باشد، برخورد و اتصال آن دو، از آشوب و گِرِه به دور است، ولی نفوذ خواهشهای نفسانی و خودخواهیها، توجه به خود بهجای توجه به هدف و گرفتار شدن به زیباییها و عشقهای مجازی، برخورد این دو جریان را چنان گرهخورده و آشوبزده میسازد که نه باری از آن برمیآید و نه ثمری به دست میدهد.
الگوی همسرداری
بهترین منش زندگی و شیوه برخورد زن و مرد در زندگی مشترک، در آینه ازدواج آسمانی مولای متقیان علی (علیهالسلام) و همسرش فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) نمود دارد. بر اساس درخواست آنها، پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) در تقسیم امور خانه، کارهای داخل خانه را بر عهده دخترش زهرا (سلاماللهعلیها) نهاد و علی (علیهالسلام) را مأمور کارهای بیرون از خانه کرد. این بهترین تقسیمی است که میتواند باعث سلامت و نشاط جسم و روح و روان خانواده باشد. البته در کنار آن، بانوی بزرگ ما، فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) پس از دو روز گرسنگی، در پاسخ همسرش که چرا از او چیزی نخواسته، میفرماید: «از خدایم شرم میکنم از تو چیزی بخواهم که تهیه آن برایت دشوار است» و علی (علیهالسلام) هم دریایی از مهربانی، عطوفت و همراهی با خانواده در داخل خانه است. خداوند درود و رحمت خود بر آن بزرگواران و پیروان آنان فروبارد.
رمز ماندگاری
میشود از رنگ وارنگ دنیا خالی بود و از آبی آسمان سرشار. میشود سادهترین بود و برترین. پیوند آسمانیِ برترین بانوی عالم فاطمه زهرا با مولای مؤمنان علی (علیهماالسلام) چنین بود. جهیزیهای از چندتکه لوازم ضروری و بیشترش سفال و لباسی ساده و جشنی سادهتر، ولی ماندنیترین و آسمانیترین پیوند عالم. آن روزها، چه بسیار جشنهای پرخرج و ازدواجهای شاهانه دختران و پسران بزرگان اقوام و قبایل برگزار شد که همگی بهزودی غبار زمان بر خود گرفت و از یاد رفت، یا در طوفان برخوردها و ناملایمات، از میان رفت و گسست. پس رمز ماندگاری و خوش بختی در مادیات، تجملات و داراییها نیست. اندیشهای باید و تأملی!
منبع: سایت حوزه. نت