سورهٔ نحل -(آیه 68)
پروردگارت به زنبورعسل وحی فرستاد! در اینجا لحن قرآن به طرز شگفت‌انگیزی تغییر می‌یابد و در عین ادامه دادن بحث‌های پیشین درزمینهٔ نعمت‌های مختلف الهی و بیان اسرار آفرینش، سخن از «زنبورعسل» (نحل) و سپس خود عسل به میان می‌آورد، اما در شکل یک مأموریت الهی و الهام مرموز که نام «وحی» بر آن گذارده شده است.
نخست می‌گوید:
«و پروردگار تو به زنبورعسل، وحی کرد که خانه هایی از کوه‌ها و درختان و داربست‌هایی که مردم میسازند انتخاب کن» (وَ أَوْحی رَبُّک إِلَی النَّحْلِ أَنِ اتَّخِذِی مِنَ الْجِبالِ بُیوتاً وَ مِنَ الشَّجَرِ وَ مِمَّا یعْرِشُونَ).
«وحی» در اینجا همان فرمان غریزه و انگیزه‌ها و الهام ناخودآگاهی است که خداوند در جانداران مختلف آفریده است.
نخستین مأموریت زنبوران در این آیه مأموریت خانه‌سازی ذکر شده و این شاید به خاطر آن است که مسئله مسکن مناسب نخستین شرط زندگی است و به دنبال آن فعالیت‌های دیگر امکان‌پذیر می‌شود.
(آیه 69)- بعد دومین مأموریت زنبورعسل شروع می‌شود چنانکه قرآن می‌گوید: ما به او الهام کردیم که:
«سپس از تمام ثمرات تناول کن» (ثُمَّ کلِی مِنْ کلِّ الثَّمَراتِ).
«و راه‌هایی را که پروردگارت برای تو تعیین کرده به راحتی بپیما» (فَاسْلُکی سُبُلَ رَبِّک ذُلُلًا).
سرانجام آخرین مرحله مأموریت آن‌ها را (به‌صورت یک نتیجه) این‌چنین بیان می‌کند:
«از درون زنبوران عسل نوشیدنی مخصوصی خارج می شود که رنگ‌های مختلفی دارد» (یخْرُجُ مِنْ بُطُونِها شَرابٌ مُخْتَلِفٌ أَلْوانُهُ).
رنگ عسل برحسب آنکه بر چه گل و ثمره‌ای نشسته و از آن بهره‌گیری کرده تفاوت می‌کند.
«در این (شراب حلال) داروی شفابخش مهمی برای مردم است» (فِیهِ شِفاءٌ لِلنَّاسِ).
می‌دانیم در گل‌ها و گیاهان، داروهای حیات‌بخشی نهفته شده است و جالب اینکه دانشمندان از طریق تجربه به این حقیقت رسیده‌اند که زنبوران به هنگام ساختن عسل آن‌چنان ماهرانه عمل می‌کنند که خواص درمانی و دارویی گیاهان کاملاً به عسل منتقل شده و محفوظ می‌ماند!
«و در این (ماجرای برنامه زندگی زنبوران عسل و ارمغانی که آن‌ها برای جهان انسانیت میآورند، که هم غذاست، هم شفا و هم درس زندگی) نشانه روشنی (از عظمت و قدرت پروردگار) است برای جمعیتی که میاندیشند» (إِنَّ فِی ذلِک لَآیةً لِقَوْمٍ یتَفَکرُونَ).
منبع: برگزیده تفسیر نمونه-سورهٔ نحل