1- جهاد در راه خدا: البته مسلم است شهادت آن است که انسان با قصد قربت و با درک شرایط برای رضای خداوند و دفاع از ناموس اسلام به میدان جنگ قدم بگذارد و در این راه به درجه رفیع شهادت برسد.
2- توبه از گناه: درست است که مقام شهادت، مقام بلند و ارزشمند، بلکه ارزشمندترین مقام است، اما جبران گناه فقط توبه است، البته کسی که حاضر است برای احیاء دین جان خود را فدا کند توبه را فراموش نخواهد کرد، زیرا توبه به‌سوی خدا برگشتن است که شهید در راه خدا است.
3- پرستش حق: شهادت آنگاه ارزش و اهمیت دارد که انسان، حق را بشناسد و اهل حق باشد و در راه حق به شهادت برسد پرستش‌گر و بنده گوش‌به‌فرمان خدا باشد.
4- ستایش پروردگار: از ویژگی‌های راه حق این است که به خدا عشق می‌ورزند و در راه محبت خدا جان می‌بازند و در همه حال به یاد خدا هستند و در همه حال به یاد خدا هستند و او را از صمیم قلب ستایش می‌گویند.
5- نماز: یکی از ویژگی‌های شهید انس با نماز است زیرا نماز ارتباط با محبوب و خلوت با معشوق است و شهید خلوت با معشوق را دوست دارد.
6- امربه‌معروف: شهادت درواقع ایثار است در راه احکام و معارف دین و به‌عبارت‌دیگر شهادت از شئون والای امربه‌معروف است و شهید جان خود را به خاطر امربه‌معروف و برای زنده کردن این رکن رکین اسلام و ضامن اجرای دستورات و احکام از دست می‌دهد.
7- نهی‌ازمنکر: بر تمامی بندگان مؤمن خدا لازم و واجب است که جلوی مفاسد اجتماعی و فجایع را بگیرند و نگذارند افراد فاسد و مفسد اجتماع را آلوده سازند، شهید از پیشگامان اهل ایمان و از پیش تازان تا آنجا که در مقام نهی‌ازمنکر به درجه رفیع شهادت نائل می‌شود.
8- حفظ حدود الهی: حدود الهی که برای نظم و انضباط جامعه لازم و ضروری است امانت الهی است در دست بندگان و حفظ این امانت بر همگان واجب و لازم است شهید می‌کوشد تا این امانت الهی محفوظ بماند اگرچه در این راه جان عزیز خود را از دست بدهد.