در دنیا بسیارند کسانی که واجبات را انجام میدهند و محرمات را ترک میکنند، حتی مستحبات را به جا میآورند و از مکروهات اجتناب میورزند، در انجام کارهای خیر سبقت میجویند، از بی نوایان و واماندگان دستگیری میکنند, در ساختن بناهای خیر از قبیل مساجد، مدارس، بیمارستان و غیره شرکت میجویند و...
لکن در میان آنان «زبدگان» بسیار اندکاند و کسانی که کارها را فقط برای رأی خدا انجام دهند و هیچگونه نظری جز رضا و خشنودی خدا نداشته باشند کاملاً در اقلیتاند! البته رسیدن به این مقام بسی مشکل و خیلی دشوار است که هرکسی لیاقت آن را پیدا نمیکند، زیرا شیطان تا میتوان انسان را از انجام دادن اعمال شایسته بازمیدارد و اگر نتوانست مانع انجام مل شود سعی میکند در نیت انسان دخالت کند و از راه ریا و خودنمایی اعمال انسان را ضایع و اعمالش را در سازد. و بهراستی مطلب ازاینجهت بسیار دقیق و دارای اهمیت فوقالعاده است. روی همین اصل آنان که به این مقام رسیدند و توانستند بنده زبده و خالص خدا باشند مقام بزرگی به دست آورده، سعادت بزرگی نصیبشان گردیده است و در بهشت الهی جایگاه مخصوصی دارند.
برخی از نعمتهای بهشتی زبدگان یا مخلصان که در آیات سوره صافات به آن اشاره شده است بدین قرار میباشد:
1- روزی ویژه: از آیات قرآن استفاده میشود که وضع زندگی و خوردوخوراک تمام بهشتیان یکجور و مساوی نیست بلکه تفاوتهایی باهم دارند. چنانکه درباره زبدگان میفرماید (و لهم رزق معلوم) یعنی روزی زبدگان یک نوع معلوم و مخصوص است.
2- میوههای بهشتی: برای زبدگان میوههایی است بسیار ارزشمند و گوارا که حتی به بعضی از میوههای بهشتی نیز برتری دارند.
3- باغ پرنعمت: بدیهی است که باغهای بهشتی عمو ما پرنعمتاند و از هرگونه میوه در آنان وجود دارد مخصوصاً باغهای مخصوص زبدگان که پر است از میوههای رنگارنگ با طعمهای مختلف و اشکال گوناگون.
4- تختهای بهشتی: تختهای مرصع و مزین بهشتی را با ترتیب در کار هم میچینند و بندگان زبده الهی بر روی تختها در مقابل هم مینشینند و به صحبتهای شیرین و گفتگوهای دلنواز میپردازند و از هر دری سخنی میگویند البته سخنانی که بیهودگی دارد و هیچگونه ناراحتی ایجاد نمیکند.
5- پذیرایی: خدمتگزاران بهشتی از آنان پذیرایی میکنند با شراب طهور سفید، درخشنده لذتبخش که نه عقل را فاسد میکند و نه موجب مستی میشود!
6- همسران بهشتی: همسران بندگان زبده الهی حوریان شوهر دوستی هستند با چشمانی درشت و زیبا با بدن لطیف.
7- گفتگوهای شیرین: از گفتگوهایی که میکنند صحبت از گذشتههاست در بین صحبت ناگهان یکی از بهشتیان به یاد رفیقش که در دنیا داشت میافتد و میگوید: من در دنیا یک رفیق داشتم که قیامت را قبول نداشت و هی به من میگفت: راستی تو این حرفها را باور میکنی که ما بعد از مردن و خاک شدن دوباره زنده شویم؟! من که باورم نمیشود! دوستان آیا شما از وضع آن اطلاع دارید و میدانید در چه حالی است؟ ناگهان به دوزخ توجه میکند و رفیقش را در وسط دوزخ میبیند آنوقت شکر خدا را بهجا میآورد و خطاب به رفیقش میگوید: اگر نعمت لطف خدا نبود نزدیک بود که مرا هم دوزخی کنی!
منبع: بهشتیان و دوزخیان در آینهٔ قرآن، سید آصف هاشمی