اگر نگوییم تمام ارتباط های بین پسر و دختر، دست کم بیش تر آن ها، در احساسات و غرایز جنسی ریشه دارد و گرفتارانش تحت پوشش های فریبنده ای نظیر «آشنایی قبل از ازدواج»، «حفظ خود از گناه»، «روابط خواهر و برادری» و غیره هوای اغراض ناپسند و کام جویی هایی باطل در سر می پرورانند. این مسئله در روان شناسی به عنوان یک اصل مسلم و ثابت شده است. براساس شواهد موجود و اطلاعات به دست آمده (رجوع شود به اثر دختران؛ دوستی ها و عبرت ها اثر محمدعلی کریمی نیا) بیش تر ارتباط هایی که با همین قصد و نیت موجه و معقول شکل می گیرد، انگیزه ی دیگری غیر از آنچه به زبان جاری می شود در پی دارد، به ویژه اگر تقاضا کننده جنس مذکر باشد.